Czujnik półprzewodnikowy – do detekcji (wykrywania) gazów wybuchowych i toksycznych.
Czujnik katalityczny – do detekcji i pomiaru stężenia gazów wybuchowych.
Czujnik elektrochemiczny – do pomiaru stężenia gazów toksycznych.
Czujnik półprzewodnikowy posiada największą trwałość (8-10 lat), praktycznie nadaje się tylko do pracy w warunkach, gdzie gaz mierzony nie wystepuje, pojawia się podczas awarii.
Nawet niewielkie ilości gazu występujące w sposób ciągły powodują powolne nasycanie się czujnika. Zadowalający przy detekcji jednorodnych gazów, silnie nieliniowa charakterystyka, najbardziej odporny na zatrucia i przeciążenia gazowe. Praktycznie nie wymaga obsługi w warunkach czystej atmosfery. Zakresy pomiarowe nie obejmują NDS (dziesiątki ppm), zaczynają się od NDSCH (setki ppm) do 40% DGW. Duży wpływ na czułość temperatury otoczenia.
Czujnik katalityczny (pomiarowy) w odróżnieniu od półprzewodnikowego posiada liniową charakterystykę (dlatego możliwy jest pomiar cyfrowy ilości gazu), mniej reaguje na gazy zakłócające, np. aromatyczne, dym – jest bardziej stabilny w zmiennych warunkach atmosferycznych, większa dokładność ustawienia progów alarmowych, mniejsza odporność na zatruwanie się od takich czynników jak: silikony, lotne związki ołowiu, krzemu, siarki, fosforu, freonu i rtęci.
Trwałość oceniana jest na 6-8 lat, bez zatruwających związków. Kilkakrotnie droższy od półprzewodnikowego.
Zakresy pomiarowe od 3% DGW (tysiące ppm) do 100% DGW.